Gemeente Nissewaard misbruikt EU-regels ten koste van visboer
Onder het mom van Europese regels laat de gemeente Nissewaard een visboer elke dag onterecht zijn viskraam op- en afbreken, zodat hij geen tijd meer heeft om zijn dochtertje op bed te leggen. Ik stelde vragen aan de Europese Commissie en kreeg onlangs officieel antwoord waaruit blijkt dat de gemeente het bij het verkeerde eind heeft. De gemeente interpreteert de regels niet alleen verkeerd maar gaat zelfs rechtstreeks tegen de bedoeling van de Dienstenrichtlijn in. Het is onrechtvaardig dat een hardwerkende visboer zo de dupe wordt van een gemeente die zich met eigen onnodige regelgeving verschuilt achter EU-regels. De gemeente wast haar handen in onschuld en voedt ook nog eens wantrouwen naar de Europese Unie.
Wethouder Mijnans uit Nissewaard was onverbiddelijk tegen de viskraamhouder. Het lijkt me logisch dat hier in de gemeenteraad op z’n minst over wordt geëvalueerd.
Het komt vaker voor dat EU-regels onnodig streng worden geïnterpreteerd. Zo bleek al eerder rond het Friese pepernotendebacle. Het is zorgelijk dat EU-regels verkeerd worden toegepast en begrepen. Daar ligt in de eerste plaats een verantwoordelijkheid voor de Europese Unie zelf. De regels die in Brussel gemaakt worden moeten eenvoudig zijn, en vooral niet te veel. In de kwestie van de Friese peperpoot blijkt misinterpretatie door de ondernemer de oorzaak. Maar er is ook een verantwoordelijkheid voor lokale overheden en instanties om niet juist kleine ondernemers de dupe te laten worden. Goede voorlichting over Europese regels, en bij onzekerheid over interpretatie navraag doen bij de EU, is het minste wat lokale overheden kunnen doen.
De Dienstenrichtlijn, oftewel ´Bolkestein richtlijn´, waar de gemeente Nissewaard zich op beroept, is opgesteld in 2006 om binnen de EU onnodige handelsbelemmeringen weg te nemen, zodat ondernemers overal in de EU onder dezelfde rechten en plichten hun diensten kunnen aanbieden. De dienstenregeling kent geen enkele bepaling die vishandelaren of andere straathandelaren ertoe verplicht om dagelijks hun kraam op en af te bouwen.
